Küresel ısınma ve iklim değişikliği, küresel ölçekte insanlığın karşı karşıya olduğu ciddi sorunlardır. Atmosfere salınan sera gazı emisyonları bu sorunları daha da derinleştirmektedir. Deniz taşımacılığı yapan gemilerin büyük çoğunluğunun içten yanmalı dizel makinelere sahip olması ve fosil yakıtla çalışması nedeniyle atmosfere önemli miktarda sera gazı salınmaktadır. Bu sorunun üstesinden gelmek için Uluslararası Denizcilik Örgütü (IMO) bir strateji planı benimsemiş ve araştırmacılar, çalışmalarını alternatif deniz yakıtları üzerine yoğunlaştırmıştır. Biyoyakıtlar, denizcilik endüstrisi için gelecek vaat eden alternatif yakıtlar arasındadır. IMO’nun hedefleri doğrultusundaki izleme ve kontrol yapısı şu an için yakıtların gemide kullanılması sonucu oluşan egzoz emisyonlarına odaklansa da, biyoyakıtların atmosfer üzerindeki net karbon etkisini tahmin etmek için bir yaşam döngüsü değerlendirmesi (LCA) yaklaşımını benimsemek daha mantıklı olacaktır. Bu LCA yaklaşımı aynı zamanda biyoyakıtlara özgü dolaylı tarım arazisi kullanımı değişikliğinden (ILUC) kaynaklanan etkileri de içerecektir. Proje çalışması kapsamında biyoyakıtları farklı kriterler açısından karşılaştıracak bir değerlendirme modeli oluşturulacaktır. Değerlendirme modeli sonucunda ortaya çıkan bilgiler temel amaç ve IMO hedefleri doğrultusunda hangi biyoyakıt veya biyoyakıtların deniz taşımacılığı için daha uygun olduğunu gösterecektir. Projenin sonuçlarının denizcilik endüstrisinde biyoyakıt kullanmak isteyen kurum ve kuruluşlardaki yetkililer için yol gösterici olması beklenmektedir.