İstanbul Teknik Üniversitesi Mimarlık Fakültesi Binası olarak kullanılan Taşkışla, İstanbul’un 19.yy’a tarihlenen önemli yapılarındandır. Kâgir bir yapı olarak inşa edilen Taşkışla, yapımının ardından farklı işlevlerle kullanılmıştır. 1983 yılında I. Derecede Korunması Gereken Kültür Varlığı olarak tescil edilen yapı, İTÜ Mimarlık Fakültesi binası olarak hem İTÜ kurum tarihinde hem de kent belleğinde önemli bir yere sahiptir. Önemli mimarlar tarafından farklı dönemlerde üretilen dönem eklerine sahip Taşkışla’nın günümüzde bir bütün olarak ve sağlıklı biçimde değerlendirilebilmesi için güncel bir analitik rölövesinin oluşturulması önem kazanmıştır. Bu araştırma, Taşkışla binasının kapsamlı ve bütüncül tespitlerine yönelik planlanan ilk çalışmadır. Araştırmanın tamamlanması ile öncelikle anıtsal yapının üç boyutlu tarama verileri elde edilmiş olacaktır. Bu veriler, yapının bir doğal afet karşısında yaşayabileceği kayıp ve riskler açısından önemlidir. Araştırmanın çıktısı olan mimari çizimler, rapor ve fotoğraf albümü, 3B mesh model ve fotogerçekçi model ileride yapının mekânsal değişiklikleri ve onarımları için verilecek kararların hızlı ve doğru olarak belirlenmesini sağlayacak, kültür varlığı olan yapıda gerçekleşecek bu tür uygulamalar için gereklilikler sağlanmış olacaktır.

Proje ile ilgili açıklama girilmemiştir.

Binlerce yıllık kültürel mirasımız olan tarihi yapılar çok önemli ve değerlidir. Bu yapıların günümüzden geleceğe aktarılması bizler için kaçınılmaz bir görevdir. Bu nedenle tarihi kültürel mirasımızın önemli simgeleri olan bu yapılara yönelik yapılacak olan müdahale yöntemlerinin belirlenebilmesi için öncelikli olarak yapılardaki mevcut durumlarının doğru teşhis edilmeleri gerekmektedir. Bu yapılar geçmişten günümüze birçok deprem, yangın, savaş ve doğal afetlerden etkilenmiş ve zaman içinde birçok müdahale geçirmiştir. Yapılacak olan çalışmanın yöntemi ICOMOS’un (International Council on Monuments and Sites) 2003 yılı 14. Genel Kurulu’nda kabul edilen ”Mimari Mirasın Analizi, Korunması ve Strüktürel Restorasyonu İçin İlkeler” başlıklı uluslararası tüzük çerçevesinde belirlenmiştir. Buna göre koruma uygulamalarında malzeme ve strüktür özelliklerinin tam olarak bilinmesi ve anlaşılması gereklidir. Özgün strüktür özellikleri ve yapının mevcut durumu, yapım teknikleri, geçirdiği değişimler ve yapıya olan etkileri hakkında ayrıntılı bir literatür ve arşiv araştırması yapılacaktır. Yapılardaki sorunların teşhisi niteliksel ve niceliksel yaklaşımlara dayandırılacaktır. Niteliksel yaklaşım malzeme bozulmalarının ve taşıyıcı sistemin hasarının doğrudan gözlenmesine olduğu kadar, tarihi araştırma temeline bağlı olarak değerlendirilecektir.