Konu
Tasarım eğitimi, öğrencilerin yaratıcı problem çözme, eleştirel düşünme ve disiplinlerarası etkileşim becerilerini geliştirmeye yönelik dinamik ve etkileşimli bir öğrenme sürecidir. Bu süreçte enformel akran öğrenmesi, öğrencilerin bilgi ve deneyimlerini spontane ve kolektif biçimde paylaşmalarına olanak tanıyarak, öğrenme çıktılarını doğrudan etkileyen önemli bir mekanizma olarak öne çıkmaktadır. Literatürde bu tür öğrenmenin önemine dair sıkça vurgu yapılsa da, veri toplama zorluğu nedeniyle yeterince çalışma bulunmadığı söylenebilir. Bu sebeple, bu tez çalışması üç aşamalı bir araştırma süreciyle beraber, tasarım öğrencilerinin enformel akran öğrenme yolu ile öğrenme süreçlerini, dinamiklerini, etkileşimlerini ve rollerini derinlemesine anlamayı hedeflemektedir. İlk aşamada, literatür taraması ve geniş katılımlı bir anket ile tasarım öğrencilerinin belirli bir konu bağlamında öğrenme süreçlerinin ve deneyimlerinin anlaşılması amaçlanmaktadır. İkinci aşamada, derinlemesine görüşmeler ve atölye çalışmaları yoluyla tasarım öğrencilerinin akran öğrenme süreçlerindeki rolleri ve süreç içindeki dinamiklerin ortaya çıkarılması hedeflenmektedir. Son olarak, üçüncü aşamada, karma gerçeklik teknolojisinin tasarım eğitimine olası entegrasyonu incelenerek, bu yeni teknolojinin öğrenme süreçlerine nasıl dahil olabileceği ve akran öğrenme dinamiklerinin geliştirilen çerçeve bağlamında nasıl şekilleneceği gözlemlenecek ve bu sayede roller ve dinamikler hakkında daha detaylı bilgi sahibi olunarak, geliştirilen çerçeve test edilmiş olacaktır. Bu süreç, öğrencilerin enformel öğrenme biçimlerini anlamanın yanı sıra, yeni gelişen teknolojilerin tasarım eğitimine nasıl dahil olduğunu/olacağını anlamaya ve/veya bu yeni gelişen teknolojinin eğitime dahil olma sürecinin ne şekillerde yürütülebileceğine dair öngörüler sağlayacaktır. Bu sayede, yeni gelişen teknolojiler özelinde karma gerçeklik teknolojisinin endüstriyel tasarım eğitimi bağlamında sunduğu/sunacağı katkılar tartışmaya açılacaktır. Çalışma, tasarım eğitimi ve öğrenci merkezli enformel akran öğrenmesi bağlamında önemli bir katkı sağlamakla birlikte, karma gerçeklik gibi yeni teknolojilerin entegrasyonunun da analiz edilmesine olanak sağlayacaktır. Ayrıca bu çalışma, en az üç bilimsel makale oluşturma hedefiyle tasarım eğitimine dair literatüre önemli katkılar sunmayı, öğrenme süreçlerinin geliştirilmesi için potansiyel uygulamalar önermeyi ve yeni gelişen teknolojilerin tasarım eğitimine nasıl entegre olabileceği bağlamında çizeceği yönerge bağlamında katkı sunmayı amaçlamaktadır.